• இலண்டனில் ‘வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு’ நூல் வெளியீட்டு விழாவில் ஆற்றிய நட்புரை

    ஐ.தி. சம்பந்தன்



    நூல் வெளியீட்டு விழாவிற்கு தலைமை தாங்கும் கலாநிதி இரத்தினம் நித்தியானந்தம் அவர்களே! நூலை ஆய்வு செய்யவும், பாராட்டவும் வருகை தந்திருக்கும் அறிஞர் பெருமக்களே, இவ்விழாவின் கதாநாயகனாக விளங்கும் எமது மதிப்பிற்குரிய கவிஞர் கலாநிதி காரை. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களே! ... விழாவைச் சிறப்பிக்க வருகை தந்திருக்கும் தமிழ்ப்பெருங்குடி மக்கள் அனைவரையும் நூல் வெளியீட்டுக் குழுவலர் சார்பிலும் நட்புரிமையோடு வரவேற்கின்றேன்.

    எமக்கு இங்கு கொடுக்கப்பட்ட விடயம் ‘நட்புரை’. காரை. சுந்தரம்பிள்ளை எமது அறிவியல் நண்பர்; எமது ஊரவர்; படிக்கும் காலத்திலிருந்து நன்கு பழகியவர். காரைநகர் இந்துக் கல்லூரியில் அதிபராக இருந்து காரை மக்களுக்கு கல்விப் பணியாற்றியவர்.

    இவரது ஆரம்பகால கல்வி, உயர்படிப்பு, எழுத்துத்துறை, கவித்துறை அனைத்தும் நன்கு தெரிந்த நெருங்கிய நண்பர் என்றபடியால் போலும் ‘நட்புரை’ ஆற்றுமாறு பணிக்கப்பட்டுள்ளேன். இதுவே எமக்குப் பொருத்தமான விடயமும் ஆகும்.

    எனது ஊரிலும் அயலவர் இந்த வகை இக்கல்விமானைப் பாராட்டிப் பேசுவதில் பெருமையடைகின்றேன். எழுத்தாலும், பேச்சாலும், அரசியலாலும் ஒன்றுபட்டவர்களாக இருவரும் விளங்கிய போதிலும், நாட்டு அரசியல் சூழ்நிலை காரணமாக சுமார் 15, 20 வருடங்களாக நேரில் சந்தித்து உரையாடும் வாய்ப்பு அற்றவர்களாக இருந்தோம்.

    ‘வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு’ நூல் வெளியீட்டு விழா எம்மிடையே நெருங்கிய உறவையும் நட்பையும் ஏற்படுத்தியுள்ளது. படிக்கும் காலத்திலிருந்தே சுறுசுறுப்பும், இன்றும் குறையா நிலையில் வைத்திருப்பதற்கு இவரது தமிழ்தாகமே காரணம். பட்டதாரி ஆசிரியராக பணிபுரியத் தொடங்கி ஆசிரியர் பயிற்சிக் கல்லூரி விரிவுரையாளராகி, கல்லூரி அதிபராகி, பல்கலைக் கழக விரிவுரையாளராக உயர்வு பெற்ற கல்விமானாக விளங்குகிறார்.

    கல்வித்துறையோடு மட்டுமன்றி கவிதை, நாடகத்துறையில் ஈழத்தில் தலை சிறந்தவராக விளங்குகிறார் கவிஞர் காரை. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள். இதுவரையும் 12 கவிதை, நாடக நூல்களை எழுதி வெளியிட்டுள்ளார். மூன்று சாஹித்திய மண்டலப் பரிசைப் பெற்றுள்ளார். ‘தேனாறு’, ‘சங்கிலியம்’, ‘தவம்’, ‘உறவும் துறவும்’, ‘பதை மாறியபோது’, ‘ஈழத்து இசை நாடக வரலாறு’, ‘இந்து நாகரிகத்திற் கலை’, ‘காவேரி’, ‘நடிகைமணி வி.வி. வைரமுத்து வாழ்வும் அரங்கும்’, ‘பூதத்தம்பி நாடகம்’, ‘வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு’ ஆகிய காரை. சுந்தரம்பிள்ளையின் படைப்பாக்கங்களாகும். நாட்டுக்கூத்தில் ஆர்வம் கொண்ட இவர் அத்துறையில் ஆழமான ஆய்வு செய்துள்ளார். அதன் விளைவே வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு என்னும் நூல். பல்துறை கல்விமான்களை உருவாக்கிய காரைநகர், தமிழ் உலகம் போற்றும் கவிஞர் நாடக ஆசிரியர் ஒருவரை உருவாக்கியதையிட்டு பெருமையடைகிறது.

    இன்றைக்கு 35 ஆண்டுகளுக்கு முன் நான் ‘கலைச்செல்வி’ பத்திரிகையில் பணியாற்றிய காலத்தில் அதன் ஆசிரியரும் எமது குருவுமாகிய திரு. சரவணபவன் (சிற்பி) அவர்கள் சுமார் 35 வருடங்களுக்கு முன்பு கூறிய வசனம் எமது மனதில் பசுமையாக இருக்கிறது.

    “காரை – சுந்தரம் உங்கள் ஊரவர். உங்கள் ஊருக்கு பெருமை தரும் கவிஞராக நாடக ஆசிரியராக, கல்விமானாக விளங்குவார் – அவரது சங்கிலியம் காவியம் அதற்கு எடுத்துக்காட்டு” என்றார். அவர் கூறிய வசனம் இன்று நிதர்சனமாகி விட்டது. காரைநகர் பல கல்விமான்களையும், அறிஞர்களையும் புலவர்களையும் பெற்றெடுத்த புண்ணிய பூமி.

    பண்டிதர் அருளம்பலனார், அல்வின் அப்பாசுரம், கார்த்திகேயப் புலவர், வித்துவான் சபாரத்தினம், பண்டிதர் வைத்தீஸ்வரக் குருக்கள், கல்விமான் சபாரத்தினம், சட்டத்துறை மேதை ஏ.வி. குலசிங்கம், உயர்நீதிமன்ற நீதியரசர் கே.சி. நடராசா போன்ற பலர் வரிசைப்படுத்தினால் நீண்டுவிடும்.

    சிறந்த கவிஞரும் ஈழத்து மரபுவழி நாடகங்களையும், கூத்துக்களையும் பேணிப் பாதுகாக்கும் சிறந்த ஆய்வாளர் கலாநிதி கவிஞர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களையும் காரைநகர் தந்துள்ளது. அவரது கல்வி, எழுத்துப் பணிகள் மென்மேலும் வளர நாடகக் கலையில் புதிய சகாப்தத்தை உருவாக்கும் ஆய்வாளராக விளங்குவதற்கும், காரை நலன்புரிச் சங்கம் உங்கள் அனைவரது சார்பில் வாழ்த்துகிறது, பாராட்டுகிறது. இவரது ஆக்கங்களை வெளிக்கொணர காரை நலன்புரிச் சங்கம் தொடர்ந்து ஆதரவும் ஒத்துழைப்பும் அளிக்குமென்பதை இங்கு கூறிவைக்க விரும்புகிறேன்.

    இச்சந்தரப்பத்தைத் தந்த விழாக்குழுவினருக்கு எனது நன்றியைத் தெரிவித்து விடைபெறுகிறேன்.

    நன்றி.

    வணக்கம்.


  • அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை வாழ்வும் பணிகளும்

    என்.செல்வராஜா, நூலகவியலாளர்

    அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை (20.5.1938-21.9.2005) அவர்களின் நினைவேந்தலும், அவரது மகள் மாதவி சிவலீலனின் கவிதை நூலான இமைப்பொழுது என்ற படைப்பின் வெளியீடும் இணையப்பெற்ற இந்த இனிய நிகழ்வில் கலந்து சிறப்பிக்க வந்து அவையில் அமைந்திருக்கும் பெரியோர்களே, ... இங்கு மேடையில் வீற்றிருக்கும் பெரியோர்களே உங்கள் அனைவருக்கும் முதற்கண் என் பணிவான வணக்கம்.

    அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் நினைவுரையை வழங்குவதற்காக என்னைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ள சகோதரி மாதவிக்கு எனது நன்றியறிதலைத் தெரிவித்துக்கொள்கின்றேன்.

    யாழ்ப்பாண மாவட்டத்தில், காரைநகரின் களபூமி என்ற ஊரில் செல்லர் - தங்கம் தம்பதியினருக்கு மகனாகப் பிறந்தவர், அமரர் சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள். தனது ஆரம்பக் கல்வியை ஊரி காரைநகர் தமிழ்க் கலவன் பாடசாலையிலும், இடைநிலைக் கல்வியை ஊர்காவற்துறை புனித அந்தோனியார் கல்லூரியிலும் உயர்நிலைக் கல்வியை சுழிபுரம் விக்டோரியா கல்லூரியிலும் பயின்றார். கொழும்பு அக்குவைனாஸ் பல்கலைக்கழகக் கல்லூரியில் கலைமாணி, கல்வித்துறையில் முதுமாணிப் பட்டத்தையும் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகத்தில் முனைவர் பட்டத்தையும் பின்னாளில் பெற்றார். அவரை கலாநிதி செ. சுந்தரம்பிள்ளை என்பதைவிட, கவிஞர் காரை. சுந்தரம்பிள்ளை என்றழைப்பதையே தமிழ் உலகம் வழக்கமாக்கிக்கொண்டது.

    இன்னும் நெருக்கமாக, “காரை” என்ற அடைமொழி தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் ஒரு தனிமனிதனான அமரர் காரை சுந்தரம்பிள்ளையைக் குறிக்கவே பயன்படுத்தப்படுகின்றது என்பதையும் இங்கு கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஊரின் பெயரைத் தனக்கான அடையாளமாகக் கொண்ட பலரை நாம் ஈழத்துப் படைப்புலகில் காண்கின்றோம். தான் மதிக்கும் ஊரைக் குறிப்பதன் காரணமாக, அந்த ஊரின் வழியாகத் தம்மை அடையாளப்படுத்திக் கொள்ளும் எம்மவரின் மத்தியில், தன் பெயரின் முன்னால் காரைநகரைச் சேர்த்துக்கொண்ட காரை சுந்தரம்பிள்ளையால் காரைநகர் அன்னையே “சான்றோன் எனக் கேட்ட தாயாகிப்” பெருமிதம் கொள்வாள்.

    காரை மண் இவரது அடையாளமாகக் கொண்டபோதிலும், இவர் காரைமண்ணுக்கு மாத்திரம் உரியவரல்ல. அந்த மண்ணுக்கு மாத்திரம் உரியவராக இவரை இனம்காண முடியாத அளவிற்கு இவரது பன்முக ஆளுமையால், உலகளாவி விகாசித்து நிற்கிறார். இவர் கற்பித்த பாடசாலைகள், நிறுவனங்கள்,ஆசிரிய கலாசாலைகள், வாழ்ந்த பிரதேசங்கள் யாவும் இவர் நம்மவர் என்று உரிமைகொள்வதில் பெருமிதம் கொள்வதை இன்றும் நாம் காண்கிறோம்.

    காரை சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் தமிழ் மொழிப் பயிற்சியில் முக்கிய ஆசான்களாக பண்டித வித்வான் க. கி. நடரஜன், வித்துவான் பொன் முத்துக்குமாரன், வித்துவான் க. வேந்தனார், பண்டிதர் ஆ. பொன்னுத்துரை ஆகியோரும், தமிழ் இலக்கண இலக்கியத்தில் தமிழ்த் தாத்தா கந்த முருகேசனார், ஆ. சபாரத்தினம் ஆகியோரும் விளங்கினார்கள். தமிழ் மட்டுமல்லாமல் ஆங்கிலம், சமஸ்கிருதம், பாளி, சிங்களம் ஆகிய மொழிகளிலும் இவர் புலமை பெற்றிருந்தார். 1960 ஆம் ஆண்டில் இருந்து கொழும்பு, சென் யோசேப் கல்லூரி, கேகாலை, ஹெம்மாதகம முஸ்லிம் மகா வித்தியாலயம், கே/மாவனல்ல சாகிரா கல்லூரி, யாழ்ப்பாணம், தேவரையாளி இந்துக் கல்லூரி, ஒஸ்மானியாக் கல்லூரி, யாழ் இந்துக் கல்லூரி ஆகியவற்றில் ஆசிரியராகவும், காரைநகர் இந்துக் கல்லூரியில் அதிபராகவும், பின்னர், பலாலி ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலை, கோப்பாய் ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலை ஆகியவற்றில் விரிவுரையாளராகவும், தலவாக்கலை ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலை, கோப்பாய் ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலை ஆகியவற்றில் அதிபராகவும் இவர் பணியாற்றினார்.

    இவற்றைவிட திறந்தவெளிப் பல்கலைக்கழகம் (உளவியல்), யாழ் பல்கலைக்கழகம் (நாடகமும் அரங்கியலும்), யாழ்ப்பாணக் கல்லூரி (இந்து நாகரிகம்) ஆகியவற்றில் இடைவரவு விரிவுரையாளராகவும் பணியாற்றினார். இவர் மொத்தம் 37 ஆண்டுகள் ஆசிரிய சேவையில் பணியாற்றினார். இவற்றுள் 15 ஆண்டுகள் கல்வி நிருவாக சேவையும் அடங்கும்.

    யாழ்ப்பாண மாநகரசபை மன்றக் கீதத்தை எழுதியதற்காக இவருக்குக் கேடயமும், சான்றிதழும், பொற்கிழியும் வழங்கப்பட்டன. பொற்கிழியை எரிந்த யாழ் நூலகத்திற்கு அன்பளிப்புச் செய்தார். இது தவிர யாழ் போதனா வைத்தியசாலையில் அமைந்துள்ள தாதியர் பயிற்சிக் கல்லூரிக் கீதமும் இவரால் ஆக்கப்பட்டதாகும்.

    எழுத்துத்துறையில் காரை சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் ஈடுபாடு பற்றிப் பார்க்கும்போது “புகைவண்டி” என்ற இவரது முதலாவது கவிதை தமிழகத்திலிருந்து அழ. வள்ளியப்பாவின் பூஞ்சோலை என்ற சஞ்சிகையில் வெளிவந்தது. இதனைத் தொடர்ந்து “பூஞ்சோலை”யிலும் “கண்ணன்” எனும் சிறுவர் சஞ்சிகையிலும் இவரது பல கவிதைகள் அந்நாளில் வெளிவரத்தொடங்கின. தமிழகத்தைத் தொடர்ந்து இலங்கைப் பத்திரிகைகளிலும் இவர் படைத்த கவிதைகளும் கட்டுரைகளும் வெளிவரலாயின.

    எனது இன்றைய உரை அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் நூல்வழித் தடங்களைப் பதிவு செய்வதாகவே பெரும்பாலும் அமைகின்றது.

    தேனாறு என்ற கவிதைத்தொகுதியே காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் முதல் நூல்வெளியீடாகும். யாழ். இலக்கிய வட்டம் தனது ஒன்பதாவது வெளியீடாக ஏப்ரல் 1968இல் இந்நூலை வெளியிட்டது. அவரது முதலாவது நூலே இலங்கை அரசின் சாகித்திய மண்டலப் பரிசினையும் பெற்றமை குறிப்பிடத்தக்கது. இயற்கை (ஞாயிறு, திங்கள், மழை, மலையருவி, ஆறு, விண்மீன்கள்), தமிழ் (தமிழ்க் காதல், ஒரு மணி, தமிழருக்கு, பூம்புகார், முப்பால்), சமூகம் (எண்ணியெண்ணிப் பார்த்தேன், எங்கள் ஞானம், ஏன் பிறந்தாரோ?, நடிப்பு, யார் ஏழை, தேயிலைத் தோட்டத்திலே, முயற்சி, திருநாள், தேசமே வீடு, நீதி, மனிதனும் பறவையும்), காதல் (காதல் இசை, நியாயமா, இன்னலைத் தராது, ஊனக்காதல், பிஞ்சு வயது, துறையா சேரும், இன்னல் களைந்துவிடு, காவல்), பல்சுவை (பக்தி, நிலையாமை, கவிதைப்பெண், பெருமரமாக்கி வைப்பாய், பழையன கழிதல், காலம் என்னும் காட்டாறு, பேராசைக் கனல், அன்னை, மழலைச் செல்வம், சம்பள வாழ்வு, தரகர், உதைபந்தாட்டம், ஈழமிதுவே, தேனாறு), ஆகிய ஐந்து பிரிவுகளின் கீழ் 44 மரபுக்கவிதைகளும், காவியம் என்ற இறுதிப்பிரிவில் சிற்பியின் காதல் என்ற காவியமும் இடம்பெற்றுள்ளன.

    சங்கிலியம் என்ற இரண்டாவது நூல் ஒரு காவியமாகும். யாழ்ப்பாணம், ஈழநாடு வெளியீடாக, ஏப்ரல் 1970இல் இந்நூல் வெளிவந்தது. யாழ்ப்பாணத்தை இரண்டு சங்கிலி மன்னர்கள் ஆட்சிபுரிந்தனர் என்றும், முதலாவது சங்கிலியன் 1519 தொடக்கம் 1561 வரை ஆட்சிசெய்ததாகவும் அவனே இக்காவியத்தின் நாயகன் என்றும் ஆசிரியர் குறிப்பிட்டுள்ளார். இரண்டாவது சங்கிலி மன்னன் 1615 தொடக்கம் 1619வரை யாழ்ப்பாணத்தை ஆண்டுவந்தவன். இவனே யாழ்ப்பாணத்துக் கடைசித் தமிழ் மன்னன் சங்கிலி குமாரனாவான் என்றும் ஆசிரியர் குறிப்பிடுகின்றார். இந்த நூலும் இலங்கை அரசின் சாகித்திய மண்டலப் பரிசு பெற்றது. அதே வேளை ஈழநாடு தினசரி 1970இல் நடத்திய அகில இலங்கை காவியப் போட்டியில் முதற்பரிசையும் பெற்றது.

    இவ்விரு நூல்களையும் தொடர்ந்து தவம் என்ற கவிதை நூல் 1971இல் வெளிவந்ததாகவும், உறவும் துறவும் என்ற கவிதை நூல் 1985 இல் வெளிவந்ததாகவும் தகவல் உள்ள போதிலும், இவ்விரண்டு நூல்களையும் நூல்தேட்டத்தில் ஆவணப்படுத்துவதற்காக இன்றுவரை என்னால் பார்வையிட முடியவில்லை.

    பாதை மாறிய போது என்ற குறுங்காவியம், யாழ்ப்பாணம், வரதர் வெளியீடாக, மே 1986இல் வெளிவந்திருந்தது. ஏழைக் கடற்தொழிலாளியின் மகனான தருமன், பொருளாதாரக் கஸ்டத்தின் மத்தியிலும் திறமையுடன் படித்து, அரசின் தரப்படுத்தலால் பல்கலைக்கழகம் புகமுடியாது, வெளிநாடு செல்ல முயன்று, முகவர்களால் ஏமாற்றப்பட்டு, விவசாயம்செய்ய முனைந்து அங்கும் அரசின் இறக்குமதிக் கொள்கைகளால் நட்டமடைந்து, காவல் படையின் கெடுபிடிகளால் ஆத்திரமுற்று விடுதலைப் போராளியாக மாறும் கதையே இக்காவியமாக 1986இல் வடிக்கப்பட்டது.

    இன்று 2017இல் சரியாக 31 ஆண்டுகளின் பின்னரும் கூட, ஆயுதப் போராட்டம் மௌனிக்கப்பட்டதாகச் சொல்லப்படும் நிலையிலும், பாதை மாறிய போது என்ற குறுங்காவியத்தின் கதைக்கரு சிறிய மாற்றத்துடன் இன்றைய பத்திரிகைச் செய்திகளாக வந்தவண்ணம் உள்ளன. காவல் படையின் கெடுபிடிகளால் ஆத்திரமுற்று விடுதலைப் போராளியாக மாறும் கதை முடிவு இன்றைய காலத்திற்கேற்ப மாற்றமுற்று, இளைஞர்களின் தற்கொலைகளிலும், பாதாளக் குழுக்களின் கைகளில் இளைஞர்கள் சென்றடைவதிலும் முடிகின்றன.

    காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் தொகுப்பாசிரியராக இருந்து வெளிவந்த நடிகமணி வி.வி. வைரமுத்து நினைவு வெளியீடான நாடக தீபம் என்ற நூல் காங்கேசன்துறை, வி.வி. வைரமுத்து நினைவுதின வெளியீடாக ஓகஸ்ட் 1989இல் வெளிவந்தது. நடிகமணி வைரமுத்துவின் மறைவையொட்டி வெளியிடப்பட்ட இந் நூலில் அவர் பற்றி மட்டுமல்லாது, சமகால நாடக அரங்கு பற்றிய பல தகவல்களையும் உள்ளடக்கியதான பல்வேறு தமிழ் அறிஞர்களின் இரங்கலுரைகள் இடம்பெற்றிருந்தன. சு. வித்தியானந்தன், கா. சிவத்தம்பி, அ. சண்முகதாஸ், சி. மௌனகுரு, ம. சண்முகலிங்கம், குறமகள் - வள்ளிநாயகி இராமலிங்கம், சட்டத்தரணி அ. குமரகுரு, காரை.செ. சுந்தரம்பிள்ளை, வி.ரி. செல்வராசா (வசந்தகான சபா), செ. சின்னத்துரை (ஆர்மோனிய வித்துவான்), நடிகர் வி. மார்க்கண்டு, கவிஞர் வே. ஐயாத்துரை, சொ. இன்பம், ந. மகேந்திரராசா (நாடகக் கலாமன்றம்), பொ. கணேசமூர்த்தி, ஏ.ரி. பொன்னுத்துரை ஆகியோரின் நினைவுப் பதிகையுடன் ஈழநாடு (11.7.1989), உதயன் (11.7.1989), மல்லிகை (ஜுன் 1989) ஆகிய பத்திரிகைகளின் நினைவஞ்சலிகளும், உதயசூரியன் சனசமூக நிலையம், ஐக்கிய விளையாட்டுக் கழகம் ஆகிய அமைப்பகளின் இரங்கலுரைகளும், பின்னிணைப்பாக தினகரன் நாடக விழா மலரில் (1966) இடம்பெற்ற மயானகாண்டம் வெற்றியளித்ததேன் என்ற கட்டுரையும் இடம்பெற்றுள்ளது.

    காவேரி என்ற தலைப்பிலான அமரர் “காரை” அவர்களின் மற்றொரு காவியம், யாழ். இலக்கிய வட்ட வெளியீடாக ஒக்டோபர் 1993இல் வெளிவந்தது. வன்செயலாலும் சீதனப்பிரச்சினையாலும் பாதிக்கப்பட்ட ஓர் இளம்பெண் காவேரியின் கதை இது. மருத்துவக் கல்லூரி மாணவியான அவளை சக மாணவன் அருண் காதலிக்கிறான். சிங்களப் பிரதேசத்தில் வர்த்தகராக இருந்த காவேரியின் தந்தை இனக்கலவரத்தில் குடும்பத்துடன் பலியாகிறார். தனிமரமாகும் காவேரியிடம் சீதனம் பெற வாய்ப்பின்றி அருணின் பெற்றோரால் அவள் ஒதுக்கப்படுகின்றாள். காவேரி பின்னர் தனித்து நின்று உயர்ந்து சமூகசேவகியாகி மதிப்புறுகிறாள். கால ஓட்டத்தில் மீண்டும் அவளது வளம் கண்டு அவளை நாடும் அருணையும் பெற்றோரையும் உதறித் தள்ளிவிட்டுக் காவிய நாயகியாகிறாள். சமூகக்கட்டுக்களை அறுத்தெறிந்து வீறுகொண்டெழும் ஒரு பெண்ணின் காவியமாக காவேரி என்ற காவியம் படைக்கப்பட்டுள்ளது. பின்னையிட்ட தீ, பேரழகுச் சுந்தரியாள், கல்வியும் காதலும், பயணம் பாடியது, அண்ணலவன் சென்ற வழி, கண்ணன், அபஸ்வரம், துன்ப இரவு, வேலியே பயிர் மேயலாகுமா? எழுந்தனள் காவேரி, தூய தொண்டினள், சுருதி பேதம், வெற்றி காணுவோம் ஆகிய இயல்களில் இக்காவியம் விரிகின்றது.

    1990இன் பின்னர் காரை செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் கவிதைத் துறையிலிருந்து தனது தீவிர கவனத்தை ஆய்வுத்துறையின் பால் செலுத்தியதற்கான சான்றுகளைக் காணமுடிகின்றது. ஈழத்து இசை நாடக வரலாறு என்ற இவரது முதலாவது ஆய்வுநூல், யாழ். இலக்கிய வட்டத்தினரால் ஜனவரி 1990இல் வெளியிடப்படுகின்றது.

    இசைநாடக வருகையின் போது ஈழம், ஈழத்தில் இந்தியக் கலைஞர்களும் இசைநாடகமும், இசைநாடகமும் இலங்கைக் கலைஞர்களும், இசைநாடகத்தின் மறுபக்கம், இசைநாடக அரங்கம், சிங்கள இசை நாடகங்கள், ஆகிய ஐந்து இயல்களில் ஈழத்து இசைநாடக வரலாறு இங்கு ஆராயப்பட்டுள்ளது. இந்நூலும் இலங்கை அரசின் சாகித்திய மண்டலப் பரிசினைப் பெற்றதென்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.

    காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் மாணவர் உலகிற்காகவும் அவர்களது பாடம் சார்ந்த சில நூல்களையும் எழுதியிருக்கிறார். இந்து நாகரீகத்திற் கலை கொழும்பு குமரன் புத்தக இல்ல வெளியீடாக ஐப்பசி 1994இல் வெளிவந்துள்ளது. இந்நூலும் இலங்கை அரசின் சாகித்திய மண்டல விருதினையும் வடக்கு கிழக்கு மாகாண சாகித்தியமண்டலப் பரிசினையும் பெற்றது.

    இந்தியப் பெருங்கண்டத்தில் சிந்துவெளி நாகரீக காலத்திலிருந்து வளர்ச்சிபெற்றுவந்த கலைகள் பற்றி ஆராயும் இந் நூல், சமயம் சார்ந்தும், சமயம் சாராமலும் வளர்ச்சி பெற்ற இக்கலைகளில் இந்து நாகரிகத்துடன் நேரடியாகத் தொடர்புடைய சமயஞ்சார்ந்த கலைகள் சிறப்பாக ஆராயப்பட்டுள்ளதுடன், சமண, பௌத்த சமயத்தவர்களின் பங்களிப்பும் அவதானிக்கப்பட்டுள்ளது. சிந்துவெளி நாகரீகக்காலம் தொடங்கி, மௌரியர், குப்தர், சாளுக்கியர், ஹொய்சாளர், பல்லவர், சோழர். பாண்டியர், நாயக்கர் காலம் ஈறாக அனைத்துக் கால கட்டத்திலும் கலைகளில் ஏற்பட்ட வளர்ச்சியினையும் இந்நூல் விபரிக்கின்றது. சிந்துவெளி நாகரிகம், மௌரியருக்கு முற்பட்ட கலை, மௌரியர் கலை, இந்தியக் கலை, குப்தர் காலக் கலை, முற்காலச் சாளுக்கியர் கலை, எல்லோரா எலிபந்தா குகைகள், சோளங்கிக் கலை, ஹொய்சாளர் பாணி, தமிழகக் கலைகள், பல்லவர் காலம், அதியமான் கோயில்கள், சோழர் காலம், பாண்டியர் காலம், விஜயநகரர் காலம், நாயக்கர் காலம், உலோகத் திருமேனிகள், ஓவியங்கள், இசைக் கலை, நடனக் கலை, நாடகக் கலை, தமிழகமும் நாடகமும், நிறைவுரை ஆகிய அத்தியாயங்களில் இந்நூல் எழுதப்பட்டுள்ளது.

    விவேக சிந்தாமணி உரைநடை, உளவியல், கல்வியியல், இந்த சமயம், புள்ளிவிபரவியல் ஆகிய துறைகளிலும் மாணவர்களுக்கான இவரது உப பாடநூல்கள் வெளிவந்துள்ளன.

    காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் தொகுப்பாசிரியராக இருந்து ஓகஸ்ட் 1989 வெளிவந்த நாடக தீபம் என்ற நூலைத் தொடர்ந்து அவர் வி.வி. வைரமுத்து வாழ்வும் அரங்கும் என்ற ஆய்வு நூலை, ஜுலை 1996 இல் வெளியிட்டிருந்தார்.

    நடிகமணி வி.வி. வைரமுத்து அவர்களின் வாழ்வும் அரங்கும் என்ற இந்த நூல் அவர் வாழ்ந்த காலப்பகுதியில் வாழ்ந்த தமிழர் சமுதாயத்தை -குறிப்பாக யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டு மக்களின் வாழ்வைத் தெட்டத் தெளிவாகப் படம்பிடித்துக் காட்டுகின்றது. அதே வேளை அங்கு இசை நாடகம் வளர்ந்து வந்த வரலாற்று நெறியையும் விளக்கிக் காட்டுகின்றது. சாதி அமைப்பின் கொடிய மரபுகளின் விளைவான மனித ஏற்றத்தாழ்வுக் கெடுபிடிகளுக்கு நடிகமணி எவ்வாறு துணிச்சலாக முகம்கொடுத்து கலையுலகை வசப்படுத்தினார் என்பதை யதார்த்த நிலையில் நின்று அமரர் காரை அவர்களால் 23 இயல்களில் எழுதி வெளியிடப்பட்டது.

    அமரர் காரை அவர்களின் மற்றுமொரு ஆய்வு நூலான சிங்களப் பாரம்பரிய அரங்கம் கொழும்பு பூபாலசிங்கம் புத்தகசாலை வெளியீடாக, ஜுலை 1997இல் வெளிவந்தது. சிங்களப் பாரம்பரிய நாடகங்கள், சமயக் கரணங்கள் பற்றியதொரு விரிவான தமிழ் ஆய்வாக இந்நூல் இன்றும் போற்றப்படுகின்றது. தமிழ் அரங்குகளுக்கும் சிங்கள அரங்குகளுக்கும் இடையே காணப்படும் தொடர்புகளும் இந்நூலில் ஒப்பு நோக்கப்பட்டுள்ளன. பேராசிரியர் கா. சிவத்தம்பியின் வழிகாட்டலில் பாரம்பரிய நாடகங்களை ஆராய்ந்து கலாநிதிப் பட்டம் பெற்றவர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளையவர்கள். இலங்கையில், தமிழ் மக்களிடையேயுள்ள முன்னணி நாடகவியல் ஆய்வாளர்களுள் ஒருவராகத் திகழும் நூலாசிரியர், சிங்கள நாட்டில் வாழ்ந்து அவர்களுடைய கலை கலாசாரம், பண்பு, பண்பாடு என்பனவற்றை நன்கு அறிந்து கொண்டவர். சிங்களக் கலைஞர்களிடம் நாடகக் கலையைக் கற்றுத் தேர்ந்தவர். சிங்களப் பிரதேசங்களிலும் மலைநாட்டிலும் பணிபுரிந்து வந்த காலங்களில் சிங்களப் பாரம்பரிய நாடகங்களையும், சமயக் கரணங்களையும் நேரிற் பார்க்கும் வாய்ப்பு இவருக்கு ஏற்பட்டது. இரண்டு வருடங்கள் நாடகமும் அரங்கியலும் எனும் பாடநெறியை கொழும்புப் பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டப்பின் படிப்பாக (P.G.Dip.in-Drama) கற்கும் வாய்ப்பும் இவருக்குக் கிட்டியது. இக்காலப் பகுதியில் சிங்கள நாடகக் கலைஞர்களாகிய பேராசிரியர் ஈ. ஆர். சரச்சந்திரா, பேராசிரியர் ஏ. ஜே. குணவர்த்தனா, ஹென்றி ஜயசேனா, தம்ம யாகொட, பொன்சேகா ஷெல்ரன் பிரேமரட்னா, அமரதேவ் ஆகியோரிடம் கற்கவும் நெருங்கிப் பழகவும் சந்தர்ப்பம் கிட்டியது.

    யாழ். பல்கலைக்கழகத்தில் தன்னிடம் நாடகமும் அரங்கியலும் பயின்ற மாணவர்களும் இத்துறையில் ஈடுபாடுள்ள ஏனைய மாணவர்களும், சிங்களப் பாரம்பரிய நாடகங்கள் பற்றிய நூல் எதுவும் தமிழில் இல்லாத குறையை உணரவைத்தமையால், இப் பாடத்தைக் கற்பிக்கும் பொழுது அவ்வப்போது தேடிய தகவல்களை ஆதாரமாகக் கொண்டு இந்நூலை ஆக்கியுள்ளதாக நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளார். இந்தப் பகைப்பலத்தில் நின்றே இவரால் இத்தகைய விரிவான பார்வையினை இந்நூலில் வழங்கமுடிந்தள்ளது என்று கருதுகின்றேன். இந்நூலில் சிங்களப் பாரம்பரிய நாடகங்கள் பற்றியே ஆய்ந்துள்ளார். நவீன சிங்கள நாடகங்கள் பற்றி ஆய்வுக்குட்படுத்தவில்லை. இயன்றவரை தமிழ் அரங்குக்கும் சிங்கள அரங்குக்கும் உள்ள தொடர்பினை ஒப்புநோக்கியுள்ளார்.

    அமரர் காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு என்ற ஆய்வுநூல் சென்னை, குமரன் பதிப்பகத்தினால் ஏப்ரல் 2000இல் வெளியிடப்பட்டுள்ளது.

    வட இலங்கை கூத்துக்களின் மூலவேர்களையும், இசை மரபுகளையும் ஆடல் நுணுக்கங்களையும் ஆழமாக இதில் ஆய்வு செய்துள்ளார். இக்கூத்துக்களை ஆடிவந்த சமூகப் பொருளாதாரப் பின்னணிகளையும் அவர் தெளிவுபடுத்தியுள்ளார். யாழ்ப்பாணச் சமூக அமைப்பில் ஒவ்வொரு சாதியினரும் பேணிவந்த நாடகங்களைக் குறிப்பிடும் இந்நூல் அச்சாதியினரிடையே ஏற்பட்ட முரண்பாடுகளைச் சுட்டிக்காட்டும் ஒரு சமூகவியல் நூலாகவும் விளங்குகின்றது. இந்நூல் லண்டன் ஸ்டட்பரி பாடசாலை மண்டபத்தில் கலாநிதி இரத்தினம் நித்தியானந்தன் அவர்களின் தலைமையில் இடம்பெற்றதையும் இன்று மீண்டும் நினைவுகூர விரும்புகின்றேன். ஐபீசீ சிவரஞ்சித், மாதவி, திரு. மு. நித்தியானந்தன் ஆகியோருடன் அன்றைய நிகழ்வில் காரை சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களும் மேடையில் வீற்றிருந்தமையும் மனதில் நிழலாடுகின்றது.

    2000இல் வெளிவந்த மற்றுமொரு நூல் பூதத்தம்பி (இசை நாடகம்) என்பதாகும். நடிகமணி வி.வி. வைரமுத்து அவர்களின் துணைவியார் திருமதி இரத்தினம் அம்மையார் (05-11-1928-13.08.2000) அவர்களின் நினைவாக 11.09.2000 அன்று கல்வெட்டுப் பதிப்பாக இந் நூல் வெளியிடப்பட்டது. பூதத்தம்பி நாடகம் ஒல்லாந்தர் ஆட்சியின்போது யாழ்ப்பாணத்தில் வாழ்ந்த ஒரு வரலாற்று நாயகனின் கதையைக் கூறுகின்றது. யாழ்ப்பாணத்துக்குப் பொறுப்பாயிருந்த ஒல்லாந்த அட்மிறல் அந்தோனி என்பவனின் கீழ் யாழ்ப்பாணப் பிரதம அமைச்சராகவிருந்த அந்திராசியின் உதவி அமைச்சராகப் பணியாற்றியவர் பூதத்தம்பி. பூதத்தம்பியின் மனைவி அழகவல்லியின்மீது கொண்ட காமம் காரணமாக எழுந்த பல சம்பவங்களினால், பூதத்தம்பியும் அழகவல்லியும் அந்திராசியால் பழிவாங்கப்படுகின்றார்கள். இந்நாடகம் முதன்முறையாக நடிகமணி வி.வி. வைரமுத்துவினால் இசை நாடகமாக 1966ஆம் ஆண்டு காங்கேசன்துறையில் மேடையேற்றப்பட்டது.

    காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் மறைவுக்கு ஒரு மாதத்திற்கு முன்னதாக ஆகஸ்ட் 2005 இல் வெளிவந்த இறுதிப் படைப்பாக ஈழத்து மலையகக் கூத்துக்கள் என்ற ஆய்வுநூல் அமைகின்றது. யாழ்ப்பாணம் பாரதி பதிப்பக வெளியீடாக வெளிவந்திருந்தது. லண்டனில் அவரது மறைவின் முதலாம் ஆண்டு நிறைவில் இந்நூல் வெளியிடப் பட்டுள்ளது. மலையகக் கூத்துக் கலைஞர்களுடனும், அதுபற்றி ஆராய்கின்ற மலையக அறிஞர்களுடனும் கலந்துரையாடிப் பெற்ற அனுபவங்கள் இந்நூலில் தரப்பட்டுள்ளன. ஈழத்து மலையகக் கூத்துக்களுடன் தென்னகக் கூத்துக்களையும் ஒப்பிட்டு ஆய்வினை மேற்கொண்டுள்ளமை இந்நூலின் சிறப்பம்சமாகும். காமன் கூத்து, அர்ச்சுனன் தபசு, பொன்னர் சங்கர், காத்தவராயன் கூத்து ஆகிய கூத்துக்கள் ஆழமாக இந்நூலில் ஆராயப்பட்டுள்ளன.

    அமரர் காரை செ.சுந்தரம்பிள்ளை (20.05.1938 - 21.09.2005) அவர்களின் நினைவுப்பேருரையின் இறுதியில் அவரது வாழ்நாள் விருதுகள் பற்றிக் குறிப்பிடாமல் விடுவது எனது உரையைமுழுமையாக்காது என்று கருதுகின்றேன். பதுளை பாரதி கல்லூரி நடத்திய கவிதைப் போட்டியில் முதற்பரிசும் தங்கப் பதக்கமும் இவருக்குக் கிடைத்த முதல் கௌரவமாகும். தொடர்ந்து யாழ். மாநகரசபை நடத்திய கவிதைப் போட்டியில் முதற்பரிசு, அகில இலங்கைத் தமிழரசுக் கட்சி நடத்திய கவிதைப் போட்டியில் முதற்பரிசு, “சுதந்திரன்” நடத்திய கவிதைப் போட்டியில் முதற்பரிசு, தமிழ் காங்கிரஸ் நடத்திய கவிதைப் போட்டியில் சிறப்புப் பரிசு, யாழ் மாநகர சபை 1982இல் நடத்திய மன்ற கீதத்திற்கான போட்டியில் முதற்பரிசும் விருதும், ஈழநாடு தினசரி பத்திரிகை 1970இல் நடத்திய அகில இலங்கைக் காவியப் போட்டியில் “சங்கிலியம்” முதற்பரிசு, யாழ். பல்கலைக்கழகக் கலாநிதிப் பட்டத்திற்கு 1990இல் சமர்ப்பித்த ஆய்வேடு சிறந்த ஆய்வு எனக் கருதிக் கிடைத்த தம்பிமுத்து கனகசுந்தரம்பிள்ளை நினைவு விருது என்பவற்றை இங்கு பதிவுக்காகக் குறிப்பிடலாம்.

    அமரர் காரை. சுந்தரம்பிள்ளையின் இன்னுமொரு ஆளுமைச் சிறப்பாக நாடகங்கள் மீது அவர் கொண்ட ஈடுபாட்டைக் கூறலாம். நடிகனாக, நாடகப் பிரதியாளனாக, நாட்டுக்கூத்து நெறியாளனாக, இவர் தன்னை விரிவுபடுத்தியிருந்தார். இவரால் மேடையேற்றப்பட்ட நாடகங்களை நான்கு பிரிவுகளுக்குள் வகுத்துத் தரலாம்.

    1. சமூக நாடகங்கள். (தரகர் தம்பர், தம்பி படிக்கிறான், வாழ்வும் தாழ்வும், சினிமா மோகம், சித்திரமே சித்திரமே)
    2. இதிகாச புராண நாடகங்கள் (பக்த நந்தனார், கர்ணன், சகுந்தலை, தமயந்தி, வில் ஒடித்த விதுரன், சிற்பியின் காதல்)
    3. ஆட்டக் கூத்துகள் (பாஞ்சாலி சபதம், மூவிராசாக்கள், முத்தா மாணிக்கமா, காமன் கூத்து)
    4. சிறுவர் நாடகங்கள் (மூத்தோர் சொல் வார்த்தை அமுதம், பாவம் நரியார்)

    இவை அனைத்தும் தொகுக்கப்பெற்று ஒரு நூலுருவில் ஆவணப்படுத்தப்பட்டதாக தகவல் இல்லை. குடும்பத்தினர் இதில் கவனம் எடுக்கவேண்டும்.

    மேலும் இன்று உலகளாவிய ரீதியில் ஆய்வாளர்களால் இலகுவில் ஈழத்து நூல்களை அடையத்தக்க பொறிமுறை ஒன்றினை Noolagam.org என்ற இணையத்தளம் கொண்டுள்ளதை அறிவீர்கள். படைப்பாளியின் அல்லது அவரது குடும்பத்தினரின் அனுமதியுடன் ஈழத்தவரின் நூல்களை இங்கு மின்வருடல் முறையால் PDF உருவில் எவரும் பார்வையிட முடியும். துர்அதிர்ஷ்டவசமாக அமரர் காரை. சுந்தரம்பிள்ளையின் தேனாறு, சங்கிலியம், காவேரி, இந்து நாகரீகத்திற் கலை, நடிகமணி வி.வி. வைரமுத்து வாழ்வும் அரங்கும், சிங்கள பாரம்பரிய அரங்கம், வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு, பூதத்தம்பி இசை நாடகம் ஆகிய எட்டு நூல்கள் மாத்திரமே பதிவுக்குள்ளாகியுள்ளன.

    எமது காலத்தில் வாழ்ந்த மறைந்த ஒரு ஆளுமையை காலத்தக்குக் காலம் நினைவு கூர்தலுடன் மட்டும் எமது பணி முடிவடைந்து விடுவதில்லை. நாம் இல்லாத எதிர்காலத்தில் அவர்பற்றிய கதையாடல்களுக்கும் ஆய்வுகளுக்கும் வசதியாக, இன்றைய காலத்திலேயே அவரது ஆக்கங்கள் அனைத்தும் ஆவணமாக்கிப் பேணை வைக்க வேண்டும். அடுத்த தலைமுறையினர் அதனைச் செய்வார்கள் என்ற எமது முன்னோரின் சோம்பேறித்தனத்தால் தான் இன்று எமது வரலாற்றையே தொலைத்து, அன்னியன் எழுதித் திணித்த வரலாற்றை நம்முடையதாகப் பாவனை பண்ணி வாழ்கின்றோம். இனியாவது நாங்கள் விழித்துக்கொள்ள வேண்டாமா? என்ற பெருங்கேள்வியுடன் எனது உரையை நிறைவுசெய்கின்றேன்.

    வாய்ப்பினை நல்கிய காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை குடும்பத்தினருக்கு நன்றிகூறி விடைபெறுகின்றேன்.

    நன்றி வணக்கம்.


  • தேன் தேர் குறவர் தேசம் வேண்டும்!

    இரா. சம்பந்தன்

    எண்பதுகளின் ஆரம்பத்தில் நான் யாழ்ப்பாணத்தில் தனியார் கல்வி நிலையம் ஒன்றில் தமிழாசிரியராக இருந்தேன். அங்கே கல்விப் பொதுத் தராதரப் பத்திர சாதாரண வகுப்புகளுக்கு என் போன்றவர்களும் உயர்தரத்திற்கு செங்கை ஆழியான், இலங்காதுரை, கிருஸ்னானந்தன், குழந்தைவேலு, கவிஞர் காரை சுந்தரம்பிள்ளை போன்ற கல்விமான்களும் கல்வி போதித்து வந்தோம். ... அக்காலத்தில் தனியார் கல்வி நிலையங்களிடையே போட்டி இருந்தது. அதனால் எட்டாம் ஒன்பதாம் வகுப்புகளையும் மாலை வேளைகளில் ஆரம்பித்து நடாத்தி வந்தோம். இந்த வகுப்புப் பிள்ளைகள் பத்தாம் வகுப்புக்கு வந்ததும் எங்களுடனேயே இருக்க வேண்டும் என்ற வியாபார நோக்கம் எமக்கு இருந்தது. அதனால் கல்வித் தரத்திலும் நாம் கவனமாக இருந்தோம். படிப்பிப்பதற்காகவே நிறையப் படித்தோம். நாம் போதிப்பதில் சிறு தவறு இருந்தாலும் அது பெரும் வீழ்ச்சியையும் அவமானத்தையும் தமக்கு ஏற்படுத்தும் என கல்வி நிலைய நிர்வாகங்கள் விழிப்போடு இருந்தன. யாழ்ப்பாணத்துப் பிரபல கல்லூரிகளின் மாணவர்கள் எமக்கும் மாணவர்களாக இருந்தமையால் வேம்படி போன்ற கல்லூரிகளுக்குள்ளும் எமது கற்பித்தல் முறைக்கும் பாடக் குறிப்புகளுக்கும் மரியாதை இருந்தது.

    இப்படியான கால கட்டத்திலே கவிஞர் காரை சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் மகன் பூங்குன்றன் என்னிடம் எட்டாம் வகுப்பில் தமிழ் கற்று வந்தான். வந்தான் என்று நான் குறிப்பிடுவதற்கு காரணம் இன்று இளைஞராக இருந்தாலும் அன்று சிறுவனாகவும் என் அன்புக்கு உரியவராகவும் பூங்குன்றன் இருந்தமையினால் ஆகும். ஒரு முறை வழி என்ற பொருள் கொண்ட அயனம் என்ற பதத்துக்கு நான் கன்னம் என்று பிழையாகப் பொருள் சொல்லி அவனும் எழுதிக் கொண்டு போய்விட்டான். இது தவறுதலாக நடந்தது அல்ல. அயனம் என்ற பதத்தின் பொருள் வழி என்று அன்று எனக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை.

    ஒரு நாள் மதிய ஓய்வின் போது குணராசா குழந்தைவேலு போன்ற பெரியவர்களோடு என் மட்டதில் உள்ள சில ஆசிரியர்களும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அப்போது அங்கு வந்த சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் என்னிடம் சம்பந்தன்! உந்தக் கடை வரைக்கும் போட்டு வருவோம். பேச்சுத் துணைக்கு வாடாப்பா என்று கூப்பிட்டார். நானும் எழுந்து அவருடன் சென்றேன். அவருடன் பேசிக்கொண்டிருப்பது என்பது எல்லோருக்கும் பிடித்தமான விடயம். மிகவும் யதார்த்தமாகவும் நகைச்சுவையாகவும் பேசுவார். அவருடைய இந்துநாகரிக பாட வகுப்பிலே மிஞ்சிப் போனால் பத்துப் பிள்ளைகள் தான் படிப்பார்கள். ஆனால் அந்த வகுப்புத்தான் சிரிப்பும் கும்மாளமுமாக இருக்கும். வழியில் அவர் தம்பி! தற்செயலாக எனது மகனின் தமிழ் அப்பியாசக் கொப்பியைப் பார்க்க நேர்ந்தது. அதிலே அயனம் என்றால் கன்னம் என்று படிப்பித்திருக்கிறாய். அது தப்பு. அயனம் என்றால் வழி. அதனால் தான் சூரியன் செல்லும் வழிகள் உத்தராயணம் தட்சினாயணம் என்று சொல்லப்பட்டன. உத்தர அயனம் உத்தராயணம். அது போல இராமாயணம் என்றால் இராமன் கதை அல்ல. இராமன் வழி அதுதான் சரியான பொருள். அவனோடை நான் இது பற்றி ஒன்றும் கதைக்கவில்லை. அதை நான் திருத்துவது அழகல்ல. அடுத்த தமிழ் வகுப்பிலே அதைத் திருத்தி விடடாப்பா என்றார்.

    ஒருகணம் நான் பயந்து போனேன். சேர்! நான் கன்னம் என்றுதான் இப்பவும் நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன் என்று வெட்கத்தோடு சொன்ன போது இல்லை இல்லை அது வழக்கொழிந்த சொல். அதை விடு. அப்பா எப்படி இருக்கிறார்? என்று தானே பேச்சை மாற்றிக் கொண்டார். அன்று அவர் நினைத்திருந்தால் பலருக்கும் முன்னால் என்னைக் கண்டித்துச் செல்லாக் காசு ஆக்கியிருக் முடியும். மற்ற ஆசிரியர்களும் நிர்வாகமும் நான் படிப்பிப்பதைச் சந்தேகக் கண்கொண்டு பார்க்கும் இழிவை எனக்கு ஏற்படுத்தியிருக்க முடியும். அவர் அப்படி நினைக்கவில்லை. தன் மகனுக்குக் கூட என்னை அவர் காட்டிக்கொடுக்கவில்லை. அவர் தமிழ்ப் பண்பாட்டில் ஊறிய சான்றோன். அதனால் அவரிடம் கான முயல் எய்த அம்புக்கும் ஆசை இல்லை. யானை பிழைத்த வேலுக்கும் ஆசை இல்லை.

    குரு உபதேசம் என்கிறார்களே அந்த அனுபவத்தை அன்றுதான் நான் உணர்ந்தேன். ஆசிரியத் தொழிலிலே அவருக்குப் பின்னால் போய்க்கொண்டிருக்கிறோம். எழுத்துத் துறையிலும் அவருக்குப் பின்னால் நிற்கிறோம். கவியரங்கம் பட்டிமன்றம் போன்றவற்றிலும் எங்கள் பெயர் வருகின்றது. அவருக்கு எங்களிடம் காழ்புணர்ச்சி ஏற்படவில்லை. தட்டிக்கொடுத்து வளர்த்தார். வீழ்ந்து விடாமல் காப்பாற்றினார். அவரிடம் நான் கண்ட அந்தப் பண்பு இன்றுவரை என் மனதைத் தொட்டு நிற்கின்றது.

    ஊரில் நடந்த இந்தச் சம்பவம் என்மனதைத் தொட்டு நிற்பது போல கனடாவில் நடந்த சம்பவம் ஒன்று நினைக்கும் போதெல்லாம் என் மனதைச் சுட்டெரிக்கின்றது.

    நான் எழுதிய நாடகம் ஒன்றைக் கையளிப்பதற்காக வானொலி அதிபர் ஒருவரின் வீட்டுக்குச் சென்றேன். அப்பொழுது நான் எழுதிய காவியம் ஒன்றும் பத்திரிகை ஒன்றில் வெளிவந்து கொண்டிருந்தது. வானொலி அதிபருடன் நான் பேசிக்கொண்டிருந்த போது கவிஞர் ஒருவர் அங்கு வருகை தந்தார். அவரை முன்பின் எனக்குத் தெரியாது. அவருடைய தமிழ்க் களம் பற்றியும் எனக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை. சொல்லப் போனால் அவரின் பெயர் கூட அன்று வானொலி அதிபர் சொல்லித்தான் எனக்குத் தெரிந்தது. வானொலி அதிபரால் நான் கவிஞருக்கு அறிமுகம் செய்து வைக்கப் பட்டேன்.

    மறு நிமிடமே கவிஞர் என்னிடம் உம்முடைய காவியத்திலே வெண்பாவில்; பிழை இருக்கின்றது அது பற்றி நீர் காவியத்திலே குறிப்பிடும் கவிஞருக்கும் சொல்லியிருக்கிறேன் என்றார் சம்பிரதாயத்துக்கு கூட ஒரு வரவேற்புச் சொல்லாமல்.

    இருக்கலாம் அப்படி எழுதினால் தான் இன்றைய வாசகருக்குப் புரியும். பாரதியார் கூடக் கண்ணன் பாட்டிலே

    அண்ணா உனதடியில் வீழ்வேன் – என்னை
    அஞ்சக் கொடுமைசொல்ல வேண்டாம் – பிறர்
    கண்ணாலம் செய்துவிட்ட பெண்ணை – உன்
    கண்ணால் பார்த்திடவும் தகுமோ

    என்று பாடியிருக்கிறாரே கண்ணாலம் சரியா? என்றேன். தொடர்ந்து கேட்டேன்.

    வண்ணமும் சீரும் பாட்டின்
    வகையெலாம் தெரித்துக் காட்டி
    திண்ணிய செய்யுள் யாக்கும்
    திறனுளோம் எனினும் இந்த
    மண்ணிலே வாழும் எங்கள்
    மாந்தரின் தமிழால் நொந்து
    பண்ணிலே தவறு செய்யும்
    பாதையில் பயணம் ஆனேன்!

    என்று ஒரு பாட்டும் தொடக்கத்தில் பாடியிருந்தேனே நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?

    கவிஞர் என்னைத் திரும்பிப் பார்க்காமலே வேறு வேலையாக உள்ளே போய்விட்டார். வானொலி அதிபரோ தரும சங்கடமான நிலையில் இருந்தார். நானும் என் வேலையை முடித்துக்கொண்டு வெளியேறி விட்டேன். வரும்போது என்மனதிலே பல சிந்தனைகள். கவிஞர் என்னைக் குற்றம் சொல்லக் கூடாது என்று நான் நினைக்கவில்லை. ஏன் சுந்தரம்பிள்ளை போல நடந்து கொள்ளவில்லை? காவியங்களுக்கு அவையடக்கம் என்று ஒரு பாடல் வைக்கும் மரபு இருக்கிறதே எதற்காக? குற்றங்களைப் பொறுத்துக் கொள்ளும்படி கேட்பதற்குத் தானே? நானும் என் காவியத்தில்

    குருவியைப் போலக் கூடு
    குரங்கினால் கட்டொ ணாதே
    அருவியைப் போல ஆமோ
    அடைமழை வெள்ளம் வீரர்
    உருவிய வாள்போல் ஆமோ
    உளிகளும்? தமிழில் தோன்றிப்
    பெருகிய கவிதை யாமோ
    பித்தனென் பிதற்றல் எல்லாம்?

    என்று அவையடக்கம் பாடினேனே. அப்படி இருந்தும் ஏன் இவர்கள் குற்றம் சொல்கிறார்கள்? நீங்கள் குருவியாகவும் அருவியாகவும் வாளாகவும் இருங்கள். நாம் குரங்காகவும் அடைமழையாகவும் உளியாகவும் இருந்துவிட்டுப் போகிறோம் என்றாலும் விடுகிறார்கள் இல்லையே. சுந்தரம்பிள்ளை போன்றவர்களிடம் காணப்பட்ட மனித நேயம் இவர்களிடம் ஏன் இல்லாமல் போய்விட்டது? இவர்கள் குறையைத் திருத்த நினைக்கவில்லை. குருத்தை முறிக்க நினைக்கிறார்கள். இவர்கள் அறிவாளிகளாக இருக்கலாம். ஆனால் பண்பெனப் படுவது பாடறிந்து ஒழுகல் என்ற சான்றாண்மைத் தத்துவத்துக்குப் பொருத்தம் இல்லாதவர்களாக இருக்கிறார்கள்.

    அம்மையார் சௌந்தரா கைலாசம் அவர்கள் தனது கவிதையிலே பாடினார்.

    வீட்டுக்கு நாற்புறமும் வெளிச்சுவர்போல் எழுதுமொரு
    பாட்டுக்கு இலக்கணமும் பரிமளித்தால் நல்லதுதான்
    ஆனாலும் அச்சுவர்கள் அகத்தில் இருப்போர்க்கு
    வீணாய்ச் சிறையானால் வேண்டுவதா சிந்தனைசெய்!
    ஆற்றுக்கு இருகரைகள் அவசியந்தான் அதுபோல
    ஊற்றுக் கவிதைக்கும் ஒருநியதி அவசியந்தான்
    உணர்வுக்கு முன்னிடமும் உருவுக்கு மறுவிடமும்
    புனையும் கவிதைக்குப் பொருத்திவிடு அதுபோதும்!

    இதையெல்லாம் படித்து ஒருவித நம்பிக்கைபோடு அடியெடுத்து வைக்க முற்படும் போது இந்தக் கவிஞர் பெருமக்கள் தலையில் குட்டி உட்கார வைக்க ஆசைப்படுகிறார்களே ஏன்? அந்தக் கடவுளுக்குத்தான் தெரியும்.

    சான்றோர் இல்லாத் தொல்பதி இருத்தலின்
    தேன்தேர் குறவர் தேயம் நன்றே!

    என்றார் அதிவீர ராம பாண்டியன். என்னிடம் பலரும் ஏன் இப்பொழுது அதிகம் எழுதுவதில்லை? ஏன் விழாக்களுக்கு வருவதில்லை? என்று கேட்பார்கள். நான் சிரித்துவிட்டு மௌனமாவேன். தேன் தேர் குறவர் தேயத்தை தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன் என்று நான் அவர்களுக்குச் சொல்லுவதில்லை!.

    நன்றி - https://nanthavanam.ca/kuravar-thesam/


  • எமது ஆசான் முனைவர் திரு. காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை

    Siva Abctamilnet

    காரை என்ற பெயரைத் தாங்கிய எமது ஆசான் முனைவர் திரு. காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் பிறந்ததினமான இன்று அவரைப் பற்றிய பதிவுகளை பகிர்ந்து கொள்வது இன்றைய காலத்திற்கு பொருந்துமென எண்ணுகிறேன்.

    இவரிடம் கல்வி கற்றவர்கள், இவருடன் பணியாற்றியவர்கள், இவரது உறவுகள் என உலகம் பூராவும் வாழ்ந்து வரும் வேளையில், இவர் சிறுவயதில் கல்வி கற்கும் போது எந்த மரத்தடியிலிருந்து கல்வி கற்றாரோ, அந்த மரங்களின் இன்றைய நிலையை நாம் இங்கு அவதானிக்கலாம். ... அவர் நினைவாக நாம் மீண்டும் மரங்களை நட்டு மாணவர்களுக்கு அவர் ஆற்றிய அளப்பெரும் பணிகள் பற்றிய நூல்களைப் படித்து, அவரது இடைவெளியை நிரப்ப முன்வரவேண்டும் என்ற எண்ணத்துடன் இங்கு அவரை நினைவு கூருகின்றோம்.

    இந்த பதிவில் அவரது வாழ்க்கை குறிப்புகள் தெளிவாக பதியப்பட்டுள்ளன. காரைநகர் களபூமி செல்வர், தங்கம் ஆகியோருக்கு மகனாகப்பிறந்த சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் ஊரி கலவன் பாடசாலையில் ஆரம்ப கல்வியை கற்று பின்னர் அவரது கல்விப்பயணம் பல்துறை சார்ந்த மிக உயரிய விருகளைப் பெற்று எமது ஊருக்கு உலகளவில் பெருமை தேடித்தந்த மாமனிதன். அவருடன் நாங்கள் 1978/1979 இல் பக்த நந்தனார், பண்டாரவன்னியன் நாடகங்களைக் கற்று வட்டுக் கோட்டைத் தொகுதியிலும், யாழ். மாவட்டத்திலும் போட்டியில் பங்குபற்றி வென்றதும், எமக்காக திரு. வி. வி. வைரமுத்து அவர்களை அழைத்துப் பயிற்சி தந்தமையும் என்றும் மறக்க முடியாது.

    அவரது அரவணைப்பு, நகைச்சுவைப் பேச்சு போன்ற எமக்கு மகிழ்ச்சியான தருணங்களை இன்று மீட்டிப் பார்ப்போம். அவரது கல்வியே எமது சொத்து என முன்னுதாரணமாக, சமூகத்தில் சரித்திரம் படைத்த நல்ல படைப்பாளியின் மாணவர் என்ற பெருமை கொள்கிறேன்.

    ஓம் சாந்தி!

    எமது ஆசானுக்கு நிழலாக நின்ற மரங்களைப்பாருங்கள், அவரிடம் கல்வியை கற்ற மாணவர்களுக்கு சமர்ப்பணம். விரைவில் அந்த இடத்தில் மரங்களை நடுவோம். காரை சுந்தரம்பிள்ளை மாஸ்டர்அவர்களின் நினைவு தினம், அவர் சிறு வயதில் கடற்கரையோரமாக படித்த பூவரச மரங்கள் இன்று பட்டுவிட்டன. காரைநகர் தந்த பெருமகன் காரை. சுந்தரம்பிள்ளை கவிஞர், கட்டுரையாளர், ஆசிரியர், ஆளுமை உள்ள கருத்தியல் கண்ணோட்டம் உடையவர் கலாநிதி சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள். அவர் தமிழுக்கு ஆற்றிய பணி அளப்பெரியது, அவர் வாழ்ந்த வீடு அதற்குப் பெயர் “தமிழகம் “ தமிழகத்தில் தமிழோடு உறவாடி காரைநகரின் காரை என்னும் புனைனபெயரை தன்னகத்தே கொண்டு விளங்கிய காரை. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களை யாரும் எளிதில் மறக்க விடமுடியாது.

    ஈழத்தில் இந்து நாகரிகத்திலும், தமிழிலும் அவர் எழுதிய ஆய்வு நூல்கள் அளப்பரியவை. இன்றும் பல்கலைக்கழகங்களில் பாடநூலாக இருப்பவை அதுமட்டுமா, நாடகத் துறையிலும் கவித்துறையிலும் தனது ஆற்றலை அவ்வப்பொழுது வெளிக் கொணரும் சிறந்த ஆளுமை பொருந்திய ஒரு மகாபுருஷன் என்று சொல்லிக்கொள்வதில் காரைநகர் மக்களாகிய நாங்கள் பெருமைப்படுகிறோம்.


  • காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளையின் ஈழத்து மலையகக் கூத்துக்கள்

    என். செல்வராஜா, நூலகவியலாளர்

    இலண்டனில் இருந்து இயங்கும் ஐ.பீ.சீ. அனைத்துலக ஒலிபரப்புக் கூட்டுத்தாபனத்தின் சர்வதேச ஒலிபரப்பில் பிரதி ஞாயிற்றுக்கிழமை தோறும் பிரித்தானிய நேரம் காலை 07.00 முதல் 10.00 வரை ஒலிபரப்பப்படும் “காலைக்கலசம்” நிகழ்ச்சியில், “இலக்கியத் தகவல் திரட்டு” என்ற பகுதி காலை 7.15 முதல் 8.00மணி வரை சுமார் 15-20 நிமிடங்கள் ஒலிபரப்பாகின்றது. நூலகவியலாளர் என். செல்வராஜா அவர்களால் தொகுத்து வழங்கப்படும் இந்த வாராந்த நிகழ்ச்சியின் எழுத்துப் பிரதி இதுவாகும்.

    ஒலியலை: 29.10.2006

    ஐபிசி தமிழ் நிகழ்ச்சிகளை தவறாமல் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் அறிவார்ந்த நேயர்களுக்கு முதலில் என் அன்புகலந்த வணக்கம். மீண்டும் இந்தவாரம் மற்றுமொரு காலைக்கலசம் நிகழ்ச்சியில் உங்களைச் சந்திப்பதில் மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைகின்றேன். ...

    இன்றையதினம் எம்மிடையே இல்லாதுபோன ஈழத்தின் முக்கியமானதொரு கவிஞரின் வாழ்வு பற்றியும் அண்மையில் வெளியீடுகண்ட அவரது படைப்பொன்று பற்றியும் அந்தப் படைப்பின் பின்புலத்தில் அவரது பிற படைப்புகள் பற்றிய தகவல்களுடனும் உங்களைச் சந்திக்கவிருக்கிறேன். அமரர் காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் (20.5.1938- 21.09.2005) யாழ்ப்பாணம் காரைநகர், களபூமியைப் பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர். ஆசிரியர், அதிபர், விரிவுரையாளர், கலாசாலை முதல்வர் எனக் கல்வித்துறையிலும், கவிஞர், கட்டுரையாளர், பேச்சாளர், நாடக ஆய்வாளர், என இலக்கியத்துறையிலும் இருதுறை வல்லுநராகப் பரிணமித்தவர் அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள்.

    கடந்த ஆண்டு தாயகத்திலிருந்து லண்டன் வந்திருந்த வேளையில் லண்டனில் சுகவீனமுற்று 21.09.2005 அன்று காலமான அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் முதலாம் ஆண்டு நினைவினையொட்டி லண்டனில் இம்மாதம் 08.10.2006 அன்று நினைவஞ்சலி நிகழ்வொன்று ஒழுங்குசெய்யப்பட்டிருந்தது. கவிஞர் காரை அவர்களது மறைவின் முன்னர் எழுதத் தொடங்கி மரணப்படுக்கை வரை எழுதிமுடித்து வெளியிடப்படாதிருந்த ஈழத்து மலையகக் கூத்துக்கள் என்ற நாட்டாரியல் நூல் அவரது பிள்ளைகளால் அன்றையதினம் வெளியிட்டு வைக்கப்பட்டிருந்தது.

    யாழ்ப்பாணம், பாரதி பதிப்பக வெளியீடாக 222 பக்கங்களைக் கொண்டு வெளியிடப்பட்ட ஈழத்து மலையகக் கூத்துக்கள் என்ற இந்நூல், முதலில் தான் மலையகத்தில் ஒரு ஆசிரியராக இருந்து பெற்ற அனுபவத்தையும், பின்னர் 1983ம் ஆண்டில் மலையகத்தில், தலவாக்கலை ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலையின் அதிபராக இருந்தபோது பெற்ற அனுபவத்தையும் கொண்டு காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களால் எழுதப்பட்டதாகும். இந்நூலில் காமன் கூத்து, அருச்சுனன் தபசு, பொன்னர் சங்கர் ஆகிய கூத்துக்கள் தனித்தனி அத்தியாயங்களில் பிரதானமாக ஆழமாக ஆராயப்பட்டுள்ளன. மேற்சொன்ன கூத்துக்களை விட காத்தவராயன் கூத்துப் பற்றியும் தான் சேகரித்த தகவல்களை இந்நூலில் ஆங்காங்கே பதிவுசெய்துமுள்ளார்.

    இந்நூலுக்கான விரிவானதொரு அணிந்துரையை திரு. மு. நித்தியானந்தன் அவர்கள் வழங்கியிருக்கின்றார். அவர் தன் உரையில், இலங்கையின் மத்திய மலைநாட்டின் திகிலூட்டும் வனாந்தரப் பிரதேசங்கள் அழிக்கப்பட்டு அங்கு முதல் மனித மூச்சு உணரப்பட்டபோதே அங்கே கூத்தும், கும்மியும் கோலமிட்டிருந்தன என்று குறிப்பிடுகின்றார். ஒப்பந்தக் கூலிகளாக தமிழகத்துக் கிராமங்களிலிருந்து மேகம் மூடிய மலைச்சரிவுகளில் கால்பதித்த தமிழ் மக்கள் தம் ஊனோடும் உயிரோடும் கலந்துவிட்ட கலாச்சாரப் பாரம்பரியத்தையும் கூடவே உள்ளத்தில் சுமந்தே வந்திருக்கிறார்கள் என்று கூறும் மு. நித்தியானந்தன் அவர்கள், கூலிகளாக வறுமை மிஞ்சிக்கெட்ட கடைநிலைச் சமூகமாக, நிரட்சர குட்சிகளாகக் கருதப்பட்ட அந்தச் சமூகம் நாட்டுப்பாடலில், தெம்மாங்கில், தாலாட்டில், ஒப்பாரியில், கும்மியில், லாவணியில், கரகத்தில், காவடியில், கோலாட்டத்தில், ஒயிலாட்டத்தில், கோடாங்கியில், உடுக்கடியில், பூசாரிப்பாட்டில், வெட்டியான்-வெட்டிச்சிப் பாட்டில், காமன்கூத்தில், தங்களின் பண்பாட்டு முதுசொத்தை அழிந்துபோகாவிடாமல் பாதுகாத்து வந்திருக்கிறது என்று குறிப்பிடுகின்றார்.

    இன்றைய மலையக வாய்மொழி இலக்கியத்தின் பிதாமகராக சி. வி. வேலுப்பிள்ளை அவர்கள் கருதப்படுகின்றார். மலையகத்தில் வாய்மொழியாக வழங்கி வந்த நாட்டுப்பாடல்களைத் தேடித்திரிந்து பெற்றுத் தமிழகத்தின் மஞ்சரி சஞ்சிகையில் 1959இல் “தேயிலைத் தோட்டப் பாடல்கள்” என்ற தொடராக சி. வி அவர்கள் எழுதிவந்தார். இலங்கையிலும், இந்தியாவிலும் வெளிவந்த ஆங்கிலச் சஞ்சிகைகளிலும் இவற்றை மொழிபெயர்த்து வெளியிட்டு வந்தார். காமன் கூத்து பற்றி ஈழநாடு பத்திரிகையில் சி. வி. அவர்கள் 1959இல் எழுதிய கட்டுரையும், கோடாங்கி பற்றி 1959இல் தினகரன் பத்திரிகையில் எழுதிய கட்டுரையும் விதந்து கூறத்தக்கவை. நாட்டுப்பாடல் பற்றியும், ஒயிலாட்டம் பற்றியும், கோடாங்கி குறித்தும் காமன்கூத்து பற்றியும் சி.வி.வேலுப்பிள்ளை தனது Born to Labour என்ற நூலில் 1970இல் நிறையவே குறிப்பிட்டுள்ளார். பின்னர் தான் சிறுவயது முதலே தொகுத்து வைத்திருந்த இப்பாடல்களை “மலைநாட்டு மக்கள் பாடல்கள்” என்ற தலைப்பில் நூலாகவும் அவர் எழுதியிருந்தார். இந்நூல் இவரது மறைவுக்கு முன்னதாக, சென்னை கலைஞன் பதிப்பகத்தின் வாயிலாக 1983இல் வெளியிடப்பட்டது. மலையக மக்களின் வாழ்வியலின் குறுக்குவெட்டுமுகத் தோற்றத்தைத் தரும் தாலாட்டு, ஒப்பாரி, காதல் பாட்டுக்கள் என்று அவர்களது வாழ்வோடு இரண்டறக் கலந்துவிட்ட ஏராளமான கிராமியப் பாடல்களை சி.வி.அவர்கள் இந்நூலில் தொகுத்திருந்தார். 1983 இலங்கையில் பேரினவாதத் தீ கொழுந்து விட்டெரிந்த காலகட்டம். அவ்வேளையில் வெளியாகிய இந்நூல் பரவலாக ஈழத்து வாசகரைச் சென்றடைய வாய்ப்பில்லாது போய்விட்டமை ஒரு குறையாகும்.

    மலையக நாட்டுப்பாடல்களை உணர்வுபூர்வமாகத் தொகுத்தவர்களுள் மலையக எழுத்தாளர் சாரல்நாடான் அவர்களும் எமது கவன ஈர்ப்பைப் பெறுகின்றார். 1990இல் மலையகத் தமிழர் என்றொரு நூலின் வாயிலாக, மலையக மக்களின் சோக வரலாற்றை உள்வீட்டுப் பிள்ளையின் பார்வையில் எழுதி வெளியிட்டிருந்த சாரல்நாடன் அவர்கள் இந்த மலையக மக்களின் வாழ்வுடன் இரண்டறக் கலந்துவிட்டதும், அவர்களது வரலாற்றைப் பொதித்து வைத்திருப்பதுமான அவர்களிடையே வழங்கிவந்த நாட்டார் பாடல்களை ஆய்வுசெய்து மலையக வாய்மொழி இலக்கியம் என்ற மற்றொரு விரிவான ஆய்வினை பின்னர் மேற்கொண்டிருந்தார். இந்நூலை சென்னை: தேசிய கலை இலக்கியப் பேரவையுடன் இணைந்து சவுத் ஏசியன் புக்ஸ் ஏப்ரல் 1993இல் 88 பக்கம் கொண்டதாக வெளியிட்டிருந்தது.

    எழுத்தறிவற்ற பாட்டாளி மக்களின் வாழ்வியலை வெளிப்படுத்தும் நாட்டார்பாடல்கள் எல்லா நாடுகளிலும் எல்லா இன மக்களிடையேயும் இருப்பது போலவே இலங்கை மலையக மக்களிடையேயும் வாய்மொழி இலக்கியமாக இருந்து வருகின்றது. தென்னிந்தியத் தமிழ்மக்களின் வம்சாவளியினர் என்பதால் தென்னிந்திய - தமிழக நாட்டார் பாடல்களையொத்த பல பாடல்கள் இவர் தம்வாய்மொழி வழக்கில் இருந்துவந்துள்ளன. தம் வாழ்க்கைச்சூழல் இயல்புகளுக்கேற்ப அவை திரிபடைந்து மலையக மக்களுக்கேயுரிய தனித்துவமான அந்த மண்ணின் பாடல்களாக இன்று மிளிர்வதைக் காணலாம். இந்நூலில் இடம்பெற்றுள்ள சாரல்நாடனின் 12 ஆய்வுக் கட்டுரைகளும், மலையக மக்களின் வாய்மொழி இலக்கியங்களை ஆய்வுரீதியாக வெளிக்கொணர்கின்றன. மலையக வாய்மொழி இலக்கியம் என்ற இந்நூல் மத்திய மாகாணச் சாகித்தியப் பரிசினையும் இவருக்குப் பெற்றுத் தந்திருந்தது.

    இவர்கள் போலவே மலையக வாய்மொழி இலக்கியங்களை மீள் அறிமுகம் செய்தவர்களுள் சி. வே. ராமையா, சி. எஸ். காந்தி, சி. அழகுப்பிள்ளை, ஏ. பி. வி. கோமஸ், டி. எஸ். ராஜு, எஸ். வேதாந்தமூர்த்தி ஆகியோரும் கவனிக்கப்படவேண்டியவர்கள்.

    இலங்கை மலையகத் தமிழரின் நாடக மரபும் காமன்கூத்தும் என்ற ஆய்வு இலங்கைப் பல்கலைக்கழக கொழும்பு வளாகத்தின் கல்வித்துறைக்குச் சமர்ப்பிக்கப்பட்டிருந்தது. இதன் ஆய்வாளர் திரு.எஸ். திருச்செந்தூரன் - கல்வி நாடகவியல் டிப்ளோமாவிற்காக இவ்வாய்வினை மேற்கொண்டிருந்தார். மாத்தளை வடிவேலன் 1992இல் மலையகப் பாரம்பரியக் கலைகள் என்ற நூலை வெளியிட்டிருந்தார். கொழும்பு 13: குறிஞ்சிப் பதிப்பக வெளியீடாக இந்நூல் வெளிவந்திருந்தது. மலையகத்தின் பாரம்பரியக் கலைகள் பற்றி அவ்வப்போது வீரகேசரி, குறிஞ்சிப்பரல்கள், பகுதியில் எழுதிய கட்டுரைகள் இத்தொகுப்பில் இடம்பெற்றிருந்தன. மலையகத்தின் பாரம்பரிய இசைக்கருவிகள், கரகக் கலை, பொன்னர் சங்கர் கூத்து, அர்ச்சுனன் தபசு, கும்மி, கோலாட்டம், காவடி முதலான சிற்றாட்டங்கள், சிலம்பக்கலை, காமன்கூத்து, ஆகியன பற்றிய அறிமுகத்தை வழங்கும் நூலாக இது கணிக்கப்பட்டது.

    மலையக நாட்டாரியலின் இந்த ஆய்வுப் பரப்பில் கலாநிதி காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை ஆக்கியுள்ள ஈழத்து மலையகக் கூத்துக்கள் என்ற மிக அண்மைக்கால நூல் தனித்துவமான முக்கியத்தவத்தைப் பெறுகின்றது. இதற்கு முன்னதாக வட இலங்கை நாட்டார் அரங்கு என்ற பெயரில் இவர் குமரன் பதிப்பகத்தின் வாயிலாக ஒரு நூலை 2000ஆம் ஆண்டில் வெளியிட்டிருந்தார். ஈழத்தின் கூத்து மரபு பற்றிய இவரது ஆழ்ந்த ஈடுபாடு இந்நூலின் வழியாகப் புலப்பட்டிருந்தது. இவர் எழுதியும் பதிப்பித்தும் பல நாட்டாரியல் நூல்களை வெளியிட்டுள்ளார். 1990இல் வெளியான ஈழத்து இசை நாடக வரலாறு, 1996இல் வெளியான நடிகமணி வி. வி. வைரமுத்து வாழ்வும் அரங்கும், 1997இல் வெளியான சிங்களப் பாரம்பரிய அரங்கம், 2000இல் வெளியான பூதத்தம்பி இசை நாடகம், மற்றும் நாடகதீபம், என்பன இவரது ஆழ்ந்த புலமையின் வழிப்பட்ட வெளிப்பாடுகளாகும்.

    ஈழத்து இசை நாடக வரலாறு, நடிகமணி வி. வி. வைரமுத்துவின் வாழ்வும் அரங்கும் ஆகிய இவரது நூல்கள் இலங்கை அரசின் சாகித்திய மண்டலப் பரிசை இவருக்குப் பெற்றுத்தந்தன. குறிப்பாக நடிகமணி வி. வி. வைரமுத்துவின் வாழ்வும் அரங்கும் என்ற நூலுக்கு 1996இல் வடக்குக் கிழக்கு மாகாண, சாகித்திய மண்டலப் பரிசும் இவருக்குக் கிடைத்தது.

    இந்து நாகரீகம் குறித்த காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் பரந்த அறிவு மலையகக் கூத்துக்கள் பற்றிய ஆய்வுக்கு, குறிப்பாக புராணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுந்த காமன்கூத்தையும், இதிகாசங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுந்த அருச்சனன் தபசையும், ஐதீகக்கதைகளை அடிப்படையாகக்கொண்ட பொன்னர் சங்கர் கூத்தையும் ஆராயும் நுண்மான்நுழைபுலத்தை இவருக்குக் கொடுத்திருக்கின்றது.

    மரபுவழிக் கவிஞராக விளங்கிய காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் பழந்தமிழ்க் கவிதைகளின் செல்நெறியையும், கட்டமைப்பையும் நன்கு பயின்றிருந்தார். இவரது மரபுக் கவிதைகளில் சொற்கள் பொருட்செறிவுடனும் கற்பனை வளத்துடனும் இடம்பெற்றிருந்தன.

    அமரர் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் நண்பரும் ஈழநாடு பத்திரிகையாளருமான சசிபாரதி அவர்கள் தனது இரங்கலுரையில், (லண்டன் புதினம் 1-15.நவம்பர் 2005) குறிப்பிடுகையில், கவிஞர் காரை சுந்தரம்பிள்ளை போன்ற கவிஞர்களின் காலம் பொற்காலமென்றும் இவர்கள் ஒரு காலத்தின் கடைசித் தலைமுறையாகக் கணிக்கப்பட்டவர்களென்றும், அவர்களுக்கும் பின்னே தோன்றிய பரம்பரைக்கும் சிறு இடைவெளி உண்டு எனவும் குறிப்பிடுகின்றார். மேலும், யாழ்ப்பாணப் பிரதேசத்துக் கவிஞர்களிடையே மரபு முறைக்கும் வசன கவிதை அல்லது நவீன கவிதை நடைக்கும் அவர் காலத்தில் உரசல் தொடங்கியிருந்ததெனவும், அக்காலகட்ட மூத்த கவிஞர்களுடன் சேர்ந்து வாதம்செய்தவர் காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை என்றும் காலப்போக்கில் பத்திரிகைகளும் சஞ்சிகைகளும் இவ்விடயத்தில் சமரசம் செய்துகொண்டன என்றும் ஈழநாடு சசிபாரதி அவர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

    காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை பற்றிய தனது கட்டுரையொன்றில் (மல்லிகை டிசம்பர் 2005) செங்கை ஆழியான் ஒரு முக்கிய கருத்தைக் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். சாதியத்தின் அழுத்தங்களுக்கும், தமிழினத்தின் பேரினவாத அடக்கியொடுக்குமுறைகளுக்கும் எதிராகவும், தமிழீழப் போராட்டத்தின் நியாயங்களுக்கு ஆதரவாகவும் ஒலித்த காரையின் பல புரட்சிக் கவிதைகளைக் கவனத்துக்கு எடுக்காத ஆய்வாளர் உலகு, அவரின் இயற்கை, அழகு, காதல், பக்தி சம்பந்தமான கவிதைகளைச் சுட்டிக்காட்டி ஈழத்துக் கவிதாவுலகில் அவரைச் சரியான கவிதாபீடத்தில் அமர்த்தவில்லையோ என்ற ஆதங்கம் தனக்கு உண்டு என்று செங்கை ஆழியான் அவர்கள் குறிப்பிடுகின்றார்.

    இரு வேறுபட்ட காலங்களில் ஈழத்தமிழ்மக்களின் வேறுபட்ட விடுதலை உணர்வினைப் பதிவுசெய்யும் இரண்டு காவியங்களை காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் எமக்கு விட்டுச்சென்றுள்ளார். யாழ்ப்பாண இராச்சியத்தின் இறுதிச் சுதந்திர மன்னனாக விளங்கிய சங்கிலி செகராசசேகரனின் சுதந்திர உணர்வினையும் போர்த்துக்கேயருக்கெதிராக சங்கிலி மன்னன் இறுதி வரை போராடியதையும் 1970இல் சங்கிலியம் என்ற காவியத்தில் வடித்துவைத்திருக்கிறார்.

    சமகாலப் போராட்ட உணர்வினையும் அதில் காவேரியின் வெளிப்பாடுகளையும் கவிஞர் காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் காவேரி என்ற காவியத்தில் 1993இல் சித்திரித்துள்ளார். இந்தப் படைப்பிலக்கிய ஆற்றலுக்காகவே செந்தமிழ்மணி பொன் கிருஷ்ணபிள்ளை அவர்கள் கவிஞரை “காவியத்துக்கு ஒரு காரை” எனப் புகழ்ந்திருக்கின்றார். சங்கிலியம், காவேரி ஆகிய இரு நூல்களும் இலங்கை அரசின் சாகித்திய மண்டலப் பரிசினை வென்றவையாகும். ஈழநாடு பத்திரிகை 1970இல் நடத்திய அகில இலங்கைக் காவியப் போட்டியில் சங்கிலியம் முதற்பரிசினை வென்றது. இவ்விரு காவியங்களையும் விட தவம், பாதை மாறியபோது என்று மேலும் இரு குறுங்காவியங்களையும் இவர் இயற்றியிருக்கிறார். பாதை மாறியபோது என்ற குறுங்காவியம் இலங்கை இலக்கியப் பேரவையின் காவியப் பரிசினையும் பெற்றிருந்தது.

    யாழ்ப்பாணத்தில் சாதியத்தீ கொழுந்துவிட்டெரிந்த ஒரு காலகட்டத்தில் இவரது ஆரம்பக்கல்வி காரைநகர் ஊரித் தமிழ்க் கலவன் பாடசாலையில் ஆரம்பமாயிற்று. காரைநகர் இந்துக் கல்லூரியில் இவருக்கு சாதிய அடிப்படையில் மேற்படிப்பிற்கான அனுமதி மறுக்கப்பட்டு, ஊர்காவற்றுறை புனித அந்தோனியார் கல்லூரியில் மேற்கல்வியைத் தொடரவேண்டியதாயிற்று. காரைநகரிலிருந்து கடல்நீரேரியூடாக மச்சுவாய் மூலம் பிரயாணம்செய்தே பாடசாலைக்கல்வியை இவர் பெறவேண்டியிருந்தது, கத்தோலிக்க பாடசாலை என்பதனால் அங்கு இவருக்கு ஆங்கிலக்கல்வி எளிதில் கிட்டியது. அதன்காரணமாக அவருக்குப் பல நல்ல தொடர்புகளும் கிட்டிற்று. பின்னாளில், சுழிபுரம் விக்ரோரியா கல்லூரி, கொழும்பு அக்குவைனாஸ் பல்கலைக்கழகக் கல்லூரி ஆகியவற்றில் பயின்று பட்டதாரியாகிய பின்னர் ஆசிரியத் தொழிலில் ஈடுபாடுகொண்டு பல இடங்களிலும் ஆசிரியராகப் பணியாற்றியபின்னர் 1979இல் சிறுவயதில் உரிமை மறுக்கப்பட்டு பாடசாலை அனுமதி மறுக்கப்பட்ட அதே காரைநகர் இந்துக் கல்லூரியிலேயே பின்னாளில் அதிபராகப் பணியாற்றும் வாய்ப்பினைப் பெற்றார். பின்னாளில் பலாலி ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலையில் விரிவுரையாளராகவும், தலவாக்கவை ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலையின் அதிபராகப் பணியாற்றும் வாய்ப்பினையும் பெற்றார். பின்னர் கோப்பாய் ஆசிரியர் பயிற்சிக் கலாசாலைக்கு சிரேஷ்ட விரிவுரையாளராகப் பணியாற்றவென ஊர் திரும்பியவர் அக்கலாசாலையின் அதிபராகி 1998இல் ஓய்வுபெறும் வரை பணியாற்றினார்.

    காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களின் படைப்பாளுமைக்கு அவரது கல்விப்பின்புலம் முக்கிய காரணமாகவிருந்துள்ளது. தான் கல்விகற்கும் காலகட்டத்தில் கல்விப்புலமைமிகுந்த பெரியார்களிடம் இவர் கற்கும் பேற்றினைப் பெற்றுள்ளார். தமிழறிஞர் கந்த முருகேசனாரிடம் இலக்கண இலக்கியம் கற்றார். வித்துவான் க. கி. நடராஜன் அவர்களிடம் இலக்கியங்களைக் கற்றார். வித்துவான் பொன் முத்துக்குமாரன், வித்துவான் க.வேந்தனார், பண்டிதர் ஆ.பொன்னுத்துரை, ஆ. சபாரத்தினம் ஆகியோரிடம் தான் தமிழ்கற்றதை இறுதிவரை பெருமையாகப் போற்றி வந்துள்ளார்.

    யாழ். இலக்கிய வட்டத்தில் இணைந்து பணியாற்றியபோது, இரசிகமணி கனக செந்திநாதன், கவிஞர் வி. கந்தவனம், கவிஞர் இ. நாகராஜன், ஆகியோருடன் நெருங்கிப்பழகி, நவீன இலக்கியத்தின் செல்நெறி பற்றிய தெளிவினைப் பெறும் வாய்ப்பினைப் பெற்றார். லண்டன் பல்கலைக்கழகக் கலைப்பட்டதாரி, நாடகவியல் டிப்ளோமா பெற்றவர். கல்வியியலில் முதுகலைமாணிப்பட்டம் பெற்றவர். ஈழத்தின் வடபுலத்து நாடக அரங்கு பற்றிய ஆய்வினை மேற்கொண்டு கலாநிதிப் பட்டமும் பெற்றவர். இத்தகைய அறிவியல் பின்புலங்களே காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களை ஈழத்து இலக்கியகளத்தில் நின்று நிலைத்திடும் ஒருவராக மாற்றியது எனலாம்.

    யாழ்ப்பாண மாநகரசபை தனது மன்றக் கீதத்தை எழுதும் போட்டியொன்றினை 1982இல் நடத்தியது. இப்போட்டியில் பங்கேற்ற காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை அவர்கள் முதற் பரிசுபெற்று வெற்றிக்கேடயமும், சான்றிதழும், பொற்கிழியும் வழங்கிக் கௌரவிக்கப்பட்டார். தான் பெற்ற பொற்கிழியை 1981இல் எரியுண்ட யாழ்ப்பாண நூலகத்தின் நிதிக்கென வழங்கிவிட்டவர் இவர். யாழ் மாநகரசபை மன்றக் கீதத்தை மட்டுமல்லாது, யாழ் போதனா வைத்தியசாலையின் தாதியர் பயிற்சிக் கல்லூரிக் கீதத்தையும் காரை. செ.சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களே இயற்றிக் கொடுத்துள்ளார்.

    20.10.2005 அன்று யாழ்ப்பாணம் இந்துக்கல்லூரி குமாரசாமி மண்டபத்தில் காரை. செ. சுந்தரம்பிள்ளை அவர்களுக்கு ஓர் அஞ்சலிக்கூட்டம் நடைபெற்றது. அதில் கவிஞர் கல்வயல் வே. குமாரசாமி அவர்கள் தனது அஞ்சலிக்கவிதையை வாசித்தார். அந்தக் கவிதையின் இறுதி வரிகளுடன் இன்றைய இலக்கியத் தகவல்களை நிறைவுசெய்கின்றேன்.

    வாரம் சில முன்னர் வயல் வரம்பில்
    நிற்கின்றேன்
    தண்ணீரில் மூழ்கித் தலை காட்டும்
    ஊர்க்குருவி - ஆள்காட்டி
    வாலாட்டிக் கத்தும்,
    வயல் கடந்து வீடு வரவும்
    வழியில்
    இயல்பிழந்து நெஞ்சு!
    இதயம் படபடக்கும்
    வீடுவந்து சேர்ந்தாச்சு
    வேர்வை வழிகிறது
    சூடான கோப்பி மணஞ் சுமக்கும் காற்று
    கறிமுருங்கைக் கொப்பு
    அண்டங் காகம் இருக்க முறிகிறது!
    மனம் முறிய!
    மூக்குளையும் வேளை மகன்
    “காரை போய் விட்டாராம் லண்டனிலை”
    என்றபடி
    “பாருங்கோ” என்ற அந்தப் பத்திரிகை
    மடி போட
    காரை கவிதைக் கடலுடன் கரைந்து நின்றார்
    ஆர் அறிய வல்லார் அதை.

    யாழ்ப்பாணம் இந்துக்கல்லூரி குமாரசாமி மண்டபத்திலே 20.10.2005 அன்று நிகழ்ந்த அஞ்சலிக் கூட்டத்தில் வாசிக்கப்பட்டகல்வயல் வே.குமாரசாமி அவர்களின் அஞ்சலிக் கவிதையின் இறுதிப்பகுதி அது.

    சரிநேயர்களே, இத்துடன் இந்த உரையை நிறைவுசெய்துகொண்டு மீண்டும் அடுத்த வாரம் இதே நேரம் உங்களுடன் மேலும் சில இலக்கியத் தகவல்களுடன் தொடர்பு கொள்கிறேன். இன்றைய தொடர்பாடலை உங்களுடன் மேற்கொள்ள உதவியாகவிருந்த ஐபிசி தமிழ் நிகழ்ச்சித் தயாரிப்பாளர் எஸ்.கே. ராஜன் அவர்களுக்கும் ஒலிப்பதிவில் உதவிய திரு. சீலன் அவர்களுக்கும் மற்றும் நிலையக் கலையகத்தினருக்கும் இந்த நிகழ்ச்சியை ஆர்வத்துடன் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும் வானலை நேயர்களுக்கும் எனது நன்றி.

    வணக்கம்.

    © N.Selvarajah. Prepared for Kalai Kalasam, IBC Tamil 22.10.2006